Wat pupjes met mensen doen!
Goeden avond lieve Aliene, Hans, kinderen, snuitertjes en puppy`s.
Daar komen weer een paar veren voor in je kontje Aliene.
De film van de pups, zo leuk om te zien. De foto`s weer prachtig.
En wat doe je de weblog geweldig.
Moet je iets leuks vertellen, mijn moeder woont in het verzorgingshuis
De Beerendonk in Venlo. We zitten vaak samen met andere bewoonsters
in het restaurant of op terras koffie te drinken. Een van deze dames is Tonnie. Toen onze Olaf zo ziek was, zij ze steeds tegen me: Kind, je bent veel te gehecht aan Olaf, je hebt hem wel erg verwent het is een hond,
een hond moet je als hond behandelen en niet als mens.
Ik zei dan, ik behandel Olaf niet als mens, maar ik kan er niets aan doen ik hou verschrikkelijk veel van hem en ik doe er alles voor.
Van middag was ik in de Beerendonck, zij waren aan het volksdansen, ik was aan het toekijken, een beetje mee klappen en wat me schonkelen en in de koffiepauze vroegen de omatjes wanneer komt dan je nieuw hondje. Ik eerst eens uitgebreid vertellen ( ja, dat zijn jullie nu ook al van me gewent) dat mijn hagel nieuwe HP Photosmart huppel die pup printer aan het pauzeren is gegaan toen ik net super leuke foto`s van Darius wilde printen.
M a a r, vertelde ik aan de Omatjes ik heb voor jullie een paar foto`s op een gewone laser printer (jammer, alleen zwart - wit) afgedrukt kunnen jullie hem toch eens een beetje zien. Nou ik zal jullie vertellen, er kwam een grote vreugde op bij de dames, ze lachten, de ogen van hun begonnen te glinsteren als sterretjes en ohhhh wat vonden ze Darius mooi
en wat klein. Honderden vragen kreeg ik over Darius. Hoe oud is hij,
wat voor ras is het. Iedereen begon te vertellen, dat ze vroeger ook honden hebben gehad etc. Ontzettend gezellig allemaal.
Toen kwam Tonnie aan de beurt om de foto`s te bekijken. Ik zei, Tonnie denk eraan het is een hond en geen mens. Honden moeten als honden worden behandeld en toen gaf ik haar de foto`s....... toen word het even stil.
Ze keek en keek, ze pakte mijn hand en keek me stralend aan en ze drukte de foto`s van Darius aan haar hart en zei, mijn god wat is dat voor een schat. Wat is hij leuk. Toen volgden weer vragen, wanner komt hij,
hoe oud enz. en ze gaf me de foto`s terug. Mijn moeder kwam erbij zitten
en Tonnie zei, maar wat krijgen zei toch een lief hondje, mag ik de foto`s nog eens zien. Ik zei, Tonnie als je wilt mag je ze hebben en heel zachtjes zei ze tegen mijn moeder: Gerda, dit is een vervroegt verjaardagskado voor mij want ik ben morgen jarig. Ik ben zo blij met de foto`s.
Natuurlijk heb ik het gehoord wat ze zei en ik plaagde haar een beetje, ja, ja..... Tonnie geef maar toe je bent nu al verliefd op het hondje en ze kreeg tranen in haar ogen en zei, ik kijk er nu de hele avond na.
Zoiets doet me echt wat, want Tonnie is veel alleen en ik heb haar beloofd
dat ze binnenkort een hele mooie kleurenfoto krijgt van haar lieveling
Darius.
Daar kun je eens zien, wat alleen een foto al kan doen bij een eenzame
oudere dame. Trouwens heb haar ook het verhaal verteld, dat Hans me bij jullie naar buiten heeft gedragen en ze had zich bijna kapot gelachen, dit soort verhalen vind ze geweldig.
Leuk is dat. Daar geniet ik nu zo van en ik verheug me nu al erop om Darius mee te nemen (natuurlijk pas als hij eerst eens bij ons gewent is)
naar al die lieve omatjes.
Lieve Teckelgroetjes van,
Anne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten