Carlijntje-nieuws

Hoi Aliene,

Hier ga ik even voor zitten.
We hebben de laatste tijd weer giga veel storingen gehad. Zondag ging alles uit. Geen telefoon, internet t.v., radio kortom alles
plat.
Vandaag de t.v. weer, nou moet er dus weer een monteur komen om de h.d.box na te kijken en dat kan pas volgende
week want het nu eenmaal vakantietijd, zo blijf je bezig.

Wat betreft mijn vriendin, Yvonne, heeft niet bij Klimmendaal, Arnhem gewerkt, ze lijkt dan waarschijnlijk heel veel
op iemand maar ja zoals men wel eens zegt, iedereen heeft een dubbelganger, laten we het daar maar op houden.

Ondertussen doet Carlijntjemijntje precies hetzelfde als Cooper-Coen, alles in de tuin dus.
Het zal wel goed komen, ze heeft het buitenshuis nog steeds te druk met de grote wereld.

Ze groeit ongelooflijk snel, alleen kan ik mijn weegschaal niet meer vinden. Waarschijnlijk heb ik dat ding jaren geleden
al weg gedaan.
Vandaag echter eet ze vrijwel niets en is de hele dag al erg sloom en moe.
Nou laat ik haar maar lekker slapen, ze zal het wel nodig hebben!
Volgende week ga ik haar wel even wegen bij de dierenarts en laat jou wel weten hoe zwaar ze nu is.

Afgelopen woensdag op de puppycursus werd ze zo wild dat de trainster vond dat ze moest ingrijpen.
Carlijntje is de op een na kleinste pup. De allerkleinste is een dwerg pincher, geloof het of niet, het hondje weegt net een kilo.
De pups mochten even los om wat te spelen, socialiseren en luisteren naar de baas (ha,ha) .
Carlijntjes favoriet is een mannelijke herderpup die veertien weken en drie keer zo groot is als zij.
Ze is zo gek op die pup en hij op haar dat ze elkaar de hele tijd opzoeken om te spelen.
Enfin op een gegeven moment zag ik aan haar dat ze die dwerg pincher voorbij zag stuiven en ze ging gelijk in de aanval.
De trainster zag het ook en ons Carlijntje werd gelijk door haar bij haar halsband gegrepen en zei ze dat doen we dus niet!
Volgens mij had ons snuitertje niet echt in de gaten dat DAT ook een hond was.

Zondag zijn Alex en ik met haar naar de koopzondag in Nijmegen geweest om te kijken hoe ze op alle drukte reageert
Het ging heel erg goed. Niet te lang natuurlijk en het was ook niet zo druk in de stad.
De meeste tijd heb ik haar gedragen. Maar de hele tijd die verbaasde uitdrukking in haar oogjes.

Wat ons allemaal en mij in het bijzonder zo'n warm gevoel geeft is dat ze zo blij en vrolijk is, altijd goedgemutst en maar
kwispelen, ze is zo heel, heel, heel lief!

Veel groetjes en knuffels van ons Carlijne