De avonturen van Famke op de 7e dag van het F-nestje!

Woef, waf, blaf,

Hallootjes...das al even geleden, en wij hebben toch veel meegemaakt de afgelopen tijd!!

Mijn grote hondenvriend Sjors was ziek en dat vond ik zo zielig. Hij was eerst een dagje weg (werd geopereerd aan blaasstenen) en toen hij weer aan het eind van de dag terug kwam, had hij een blauw pakje aan....och, wat keek mijn vriendje sip en suffig. Ik heb hem heel veel geknuffeld en bleef dicht bij hem, zodat hij wist dat ik wel voor hem wilde zorgen.

Op het vrouwtje haar verjaardag was hij weer een dagje bij de dierenarts...had het ze al een keer op het blog geschreven. Maar toen hij 's avonds voor het feestje thuis kwam, was hij veel beter en vrolijker. Wat was ik blij, zeg! Nu wordt mijn vriendje hopelijk gauw weer beter!

's Zondags (de dag van het lekkere smikkel-smakkel eitje) wilde Sjors niet eten en hij lag maar waar hij lag en het baasje en het vrouwtje maakten zich erg veel zorgen, dat merkte ik wel. 's Nachts had hij ook overgegeven (hij sliep in het mandje naast het bed van 't vrouwtje en baasje), terwijl hij niets in zijn buikje had.

Op de maandag nu alweer 2 weken geleden ging Sjors weer naar de dierenarts (voor de 3e x), en dat is de laatste keer dat ik hem heb gezien......want het bleek dat Sjors er een buikvliesontstekening bij had gekregen, en toen de dierenarts zijn buikje wilde spoelen, kwam ons vriendje in shock en is daar niet meer uitgekomen.

Tjonge, wat waren het vrouwtje, baasje & Liza verdrietig.....dat merk je als hondje echt wel en dat witte koppie van Sjors miste ik ook enorm.

Waarom ik het nu pas aan jullie mag vertellen, kwam omdat Frank op vakantie was en wij wilden het verdrietige nieuws pas vertellen, als hij weer terug zou zijn, zodat hij & Lili onbezorgd van hun vakantie konden genieten. Wat was Frank overstuur en verdrietig toen hij het slechte nieuws afgelopen zaterdagavond kreeg te horen. Sjors was ook zijn grote kameraad en die wil je toch nooit kwijt!

Sjors is door  Aliene & Liza dinsdags naar het dierencrematorium in Prinsenbeek gebracht en hij mocht daar in een mandje liggen met tussen zijn pootjes een teckelknuffel, met een warme fleecedeken over zijn lijfje. Zo liefdevol hoe er daar ook met Sjors is om gegaan en de volgende dag werd hij gecremeerd en mochten wij Sjors in een urn ophalen...hij heeft nu een fijn plekje in ons huis gekregen, daar waar hij zo graag was en er staan 4 teckeltjes bij hem.

De cirkel van het leven (geboorte en dood) heeft zich binnen een week  in ons "huisje Weltevree" voltrokken, want.....

De afgelopen weken rook Oma Lobke toch anders dan anders, en ze kreeg toch een dikke buik pffffffiew! Ik dacht dat ze veel teveel brokjes had gegeten, maar ik ben er nu wel achter waarom haar buikje zo dik was geworden. Ze heeft pupjes gekregen en ze zijn alweer 7 dagen.

Een week voor de kleintjes kwamen moest mijn fijne ren plaats maken voor een grote houten kist op wielen....een werpkist noemde het vrouwtje dat grote ding. Werpen is toch gooien??  

Dus ik dacht dat ik er al mijn speeltjes in mocht gooien hihihi! Ik heb nu wel een heerlijke eigen bench, met hoe kan het ook anders een kroontje erop!

Vorige week ging ik met Catootje & Benthe wel een uur wandelen (achter een haas aan met z'n 3tjes)met het baasje en die arme Lobke was maar aan het puffen. Ik had haar wel geknuffeld, maar kon niets voor haar doen. Wij gingen na het wandelen slapen ieder in zijn eigen bench en toen wij de volgende morgen wakker werden waren de pupjes van mijn Oma Lobke geboren (precies een week na het overlijden van onze Sjors*)!

Jeetje, dit maakt ons allemaal wel weer heel blij en geeft heel veel afleiding! Elke dag mag ik ff kijken en snuffelen, en ze maken af en toe zulke leuke geluidjes....dan kijk ik natuurlijk wat er aan de hand is. Als ik moe ben dan ga ik voor de werpkist ( mag er nu trouwens geen speeltjes meer in gooien, flauw hé?) liggen slapen...er moet toch iemand de wacht houden.

Vandaag ging het vrouwtje de pupjes wegen. Eerst 1 voor 1 en daarna met z'n allen en ze wogen al samen 2400 gram! Wohhhhhhhhhhhhhhh al best veel, joh! Bijna een kilo meer als vorige week....toen wogen ze met z'n allen 1460 gram!

Zien jullie ze met z'n allen liggen??

Ik kan niet wachten totdat ik met de kleintjes mag gaan stoeien, maar dat duurt nog wel even want ze drinken en slapen nu alleen nog maar bij Lobke. Nog een weekje en dan gaan de oogjes en oortjes open en zullen ze proberen op hun pootjes te gaan staan ....dat wordt lachen natuurlijk.

Het is een verhaal met een lach en traan geworden, en zo is het leven eigenlijk ook!

Met mijn broer Joep en zusjes Benthe jr, Elleke & Emma gaat het erg goed en wij krijgen regelmatig leuke berichtjes van ze. Emma is ook al loops geworden, maar ik en Benthe jr. hebben nog geen haast!

Afgelopen zaterdag ben ik met Hans naar de gehoorzaamheidscursus geweest....jeetje, wel weer wennen, hoor! Ik maar denken dat ik alles goed kan, moet ik er nog meer bij leren.

Nou mijn schrijfpoot is doodmoe en het is allang jonge snuiter slaaptijd ;-)

Dussssssssssssssssssss groetekes van Famke & co xx