Wat vonden mijn vrouwtje en ik het fijn om te lezen dat het met de fam. van
Erp wat beter gaat.
Wij hebben enorm met ze mee geleefd en weten als geen ander (na het inslapen
van ons vriendje Hessel) wat het is om zo'n dierbaar vriendje te moeten
missen.
Wat fijn dat ze weer gaan voor een nieuw pupje dat zeker weer veel vreugd in
hun leven gaat brengen.
Bij ons was het feest (maar niet heus!!)
Mijn vrouwtje vond het welletjes met die dikke vacht van mij en dus tijd
voor de pluk.
Tja, 'k weet niet hoe mijn broertjes,zusjes,neefjes en nichtjes (tjeee,wat een
fam. heb ik al zeg) het vinden,maar voor mij hoeft het niet.
Eerst is het liggen, zitten, staan (en dat zo'n ruim 4 uur lang) en als je dan
denkt dat het zo'n beetje klaar is moeten die poten van me er ook nog aan
geloven.
Dat sta ik dus niet zomaar toe en dan wordt zelfs de houtgreep toe gepast, wat vind je daar nou van???
Wat nog het ergste is dat je het erna zo koud hebt,brrrrrrrr.........dat ze zoiets uit gevonden hebben!!!
Maar ja, al met al zo als je ziet ben ik er wel een stuk knapper op geworden. Mijn vrouwtje heeft me lekker verwend en steeds toe gedekt met een warm fleecedekentje.
'k Ben nu gewend aan mijn nieuwe vachtje en na een paar dagen heb ik het haar vergeven en weer de nodige kusjes uit gedeeld.
Zo dat waren de belevenissen van mij,
Gabberman en doe jullie allemaal de groetjes en een dikke knuf,
ook van mijn vrouwtje Helma
Toedels........... en tot gauw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten