Hai Aliene, Hans, kinders en snuitertjes,
Lang geleden, niet uit het oog, niet uit het hart! maar zo gaan die dingen!
Bijna anderhalf jaar is onze schone Carlijntje mijntje en we genieten steeds meer van haar. Ze is zo'n karakter! Slim, slim slim is ze en begint ook beter te luisteren. Ook al gaat ze zoals een teckel betaamd af en toe haar eigen weg. Ze gaat of naar haar eigen huis of bij een van haar vriendejes tegen de voordeur staan springen. Genant, oke maar niemand vindt het erg want iedereen kent Lijntje en laat haar gewoon binnen, bellen mij en klaar is kees.
Zo gaat het bij ons ook, gisteren stond Dobbie voor de poort te piepen zonder baas , gelijk maar binnen gelaten. Baas gebeld, niet thuis., half uur later weer gebeld, niemand thuis. Uiteidelijk belde Olga (vrouwtje van Dobbie) aan van is ze bij jouw, totale opluchting. Ze had drie kwartier door de wijk gefietst om haar te zoeken. Eind goed al goed....
Met Carlijnemijn gaat het verder fantastisch goed. Ze is druk, vrolijk, blij en o zo lief.
Vandaag hebben Lijn en ikeen verjaadagsfeestje gehad van een van haar hartvriendinnen, Duveltje, [dwergteckel van Niki.] Duveltje is is afgelopen woensdag een jaar geworden en de kinderen van Niki vonden een feestje wel heel erg leuk. Dus met z'n allen vanmiddag, drie volwassenen en, drie jonge honden en vijf kinderen, hop naar de hatertse vennen, heel erg leuk en een enorme wandeling.
Met dit weer was het gewoon een feest, zonder jas en met het zonnetje, genieten maar. Lijn was helemaal stuk toen ze thuiskwam en begint nu pas eent beetje bij te komen. Maar echt als je haar zou zien, ze is werkelijk een grote gezonde spierbal geworden, minstenst drie uur per dag is ze buiten aan de wandel, zowel zij als ik genieten daar giga van.
Heel fijne avond, en tot hoors, groetjes Gertie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten